Speeches, speeches en nog eens TOEKOMSTVOORUITGANG

En dan realiseer je je opeens weer uit het niets dat je een blog hebt ..
Alweer een tijdje geleden, zoals elke keer:)

Hier is 't dan:

Ongeveer een maand geleden vroeg mijn lerares of ik een speech wou maken in het engels zodat ik dan samen met haar of
een andere engelse leraar/lerares in andere klassen die speech zou kunnen geven en dat het dan vertaald zou worden.
Ik zei natuurlijk OK! Dus ik had in me hoofd om een epische speech te maken door 't steeds te verbeteren etc. maarja, met
mijn persoonlijk gaat dat 'em natuurlijk niet worden dus het eerste wat ik schreef was 'em ook gelijk. Ik liet mijn 'speech'
aan mijn lerares zien en ze zei dat het erg goed was ookal vond ik dat zelf totaal niet! :I Dus de volgende dag moest ik
mijn eerste speech geven in een klas waar alleen meisjes in zaten (Omdat ze niet al te slim waren ofzo werden ze bij elkaar
gepropt ofzo was ik later achter gekomen) Dus je kan misschien wel indenken hoe dat een beetje verliep ahahahha. Het moment dat ik binnenstapte was het
alleen maar MEESMEMEMSMMSMEMSMMMEEEEEEEEEEEEEEEEEEESs en 300 foto's werden er gemaakt natuurlijk. Toen ik eenmaal begon
aan mijn speech en bij het stuk kwam dat ik vertelde dat ik karaoke heb gedaan vroegen ze gelijk of ik karaoke met hun
wou doen waarop ik natuurlijk Ja zei! (Nog niks van gekomen:P) Volgens mij is me gezicht wel een aantal keer aardig rood
geworden XD

Later toen ik de speech aan ongeveer 2 klassen had gegeven vroeg mijn lerares of ik het in meerdere klassen kon geven
omdat ze zei dat het erg interresant was:P Ik zei natuurlijk weer Ok!Ik heb die speech in totaal aan ongeveer 5
klassen gegeven en de klas met alleen meisjes was wel de leuskte als ik eerlijk ben, in een andere klas waar heel veel
jongens in zaten en de halve klas sliep gewoon al voordat ik uberhaupt de klas in wasgestapt volgens mij,
die zijn ook niet meer wakker geworden. Dus dat was zeker gezellig! ... In ieder geval, Ik vond het erg
leuk om te doen want op die manier leerden meer mensen mij kennen en zou ik minder snel vergeten worden als ik
weer terug ga naar nederland! Of dat hoop ik tenminste:P

Een week later kreeg ik een brief van YFU dat de reis er al weer bijna op zat en dat ik een speech moest maken (alweer)
maar dit keer in het japans!!! En die speech zou ik dan moeten geven op een YFU bijeenkomst waar dan dus ook andere
exchange students zouden komen met hun gastgezinnetjes. Dus, omdat een speech volledig in het japans te maken nogal lastig is
ben ik samen met een vriend uit met klas een paar keer naar school gegaan terwijl er helemaal geen school was
om samen die speech dan te maken (Ja hij is erg aardig! o.o) Ik had die speech eerste volledig in het engels gemaakt
en daarna hebben we samen alles vertaald wat zelfs met een japanse echt enorm lastig want ik wou wel graag dat wat
ik schreef ook echt vertaald werd en niet 1 of andere willekeurige zin die wel een beetje omschrijft wat ik bedoel
maar het niet echt exact betekent, als je begrijpt wat ik bedoel. Uiteindelijk na vele vele uren was het gelukt!

Ik ben samen met mijn 2 gastbroers naar de YFU bijeenkomst gegaan omdat me gastvader sowieso altijd werkt en mijn gastmoeder
moest toevallig ook op die dag werken. Ik vond het totaal niet erg want jongens onder elkaar is toch gelijk heel anders
als er ook een ouder bij is naar mijn mening:P (Veel leuker dus) Dus daar zaten alle exchange students met hun gastgezinnetjes
dan in een klein zaaltje, toen er werd gevraagd wie er als eerste de speech wou geven keek die persoon die het vroeg
naar mij, dus ik dee een beetje een gebaar met me wijsvinger naar mezelf omdat ik dacht dat ze bedoelde dat ik als eerst
moest ofzo terwijl ik dat opzich niet echt wou ofzo. Maar toen dacht zij dat ik dus als eerste wou .. Ik kon op dat
punt geen nee meer zeggen dus toen ging ik maar als eerste en kreeg daar in ieder geval wel een applaus voor:P Ik had echt amper een idee wat ik allemaal precies aan het zeggen
was omdat het dus allemaal in random japans vertaald is, dus dan werd er dan steeds gelachen en dan had ik geen idee bij
welk stukje ik was of wat ik zei! Toen ik klaar was met me speech werd er nog Kakkoii geroepen!:P (http://answers.yahoo.com/question/index?qid=20061124160508AAmtlis)
Er waren veel jongens maar alleen bij mij werd dat gezegd, dus daar was ik blij om XD
Na al die speeches en het hele gebeure was er nog een klein feestje, Ik vond het persoonlijk niet al te interresant maar
een aantal meisjes stapte op me af en vroegen mijn telefoonnummer/facebook/e-mail ahahahhaha dus dat was dan weer wel
interresant!:9 ( dit waren geen japanse meiden trouwens, ze kwamen uit Duitsland:P)

Mijn school is trouwens al zo'n beetje geeindigd sinds 2 weken geleden ongeveer, door de zogenaamde wintervakantie
en zal weer verder gaan op 8 of 9 januari denk ik en aangezien ik op de dertiende ofzo vertrek heb ik niet al te veel
schooldagen meer ._. Ik heb nog wel genoeg te doen in principe en er staan nog redelijk wat dingen op mijn agenda.
(Zoals bijv. morgen ga ik naar kyoto met die vriend uit me klas!) Het was opzich wel een redelijke shock dat ik hoorde dat ik
nog amper school ga hebben want dat is natuurlijk wel mijn grootste tijdbesteding hier in Japan!! Vorige week toen ik
door de school liep omdat er werd gevraagd of ik die speech nog 1x kon geven een eersteklassers kwam er opeens een lerares
op me af die ik amper kende en vroeg of ik nog een speech kon maken (ALWEER) en die dan een paar dagen later via de school
speaker of hoe dat ook heet kon geven, de hele school zou het dus kunnen hoor en het moest weer in het japans.
Dus ik en mijn vriend uit me klas gingen weer 2 keer naar school terwijl er helemaal geen school was om die speech te maken
en ik heb die speech dus eergisteren gegeven, het ging erg goed alleen vond ik het wel vervelend dat ik die speech dus
voor een microfoon gaf en dus niemand zag. Dus ik kon niet merken of er gelachen of geslapen als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik ben van plan om NOG een speech te gaan maken in het japans maar dan een kleine speech, en die dan te geven op mijn
allerlaatste schooldag door de schoolspeaker. Waar ik iedereen zal bedanken natuurlijk en vertellen hoe ik het heb gehad,
en dan ook nog iets van dat ik na schooltijd ergens zal staan ofzo en als iemand nog sayounara tegen mij wilt zeggen dat het
dan kan :3 Ik hoop dan wel dat er uberhaupt iemand komt :P anders sta ik daar maar xD

Dit zal trouwens waarschijnlijk mijn 1 na laate verslag worden, ik zal nog 1 verslag maken ergens in januari als
afscheidsverslag ofzo, dat je 't weet :P Het gaat trouwens nog steeds erg goed met me en ik heb al allemaal iedeeen in me
hoofd van wat ik wil ga doen als ik weer in Nederland ben! Zelfs over wat ik wil gaan worden heb ik iets van een idee want
dat is altijd een mysterie geweest :3 Ik weet het natuurlijk nog niet 100% zeker maar ik heb er een goed gevoel over!:)

Ik zou veeeel meer kunnen schrijven over wat ik allemaal heb gedaan in Japan maar daar heb persoonlijk niet zo veel zin in
en jullie 300 pagina's te geven aan tekst lijkt me ook niet al te interresant voor jullie:P Dus dit was 'em dan weer!xD

Tot het volgende en laatste verslag!!